^*sopir/i

(x)

1.

Sufere bedaŭri kaj redeziri ion perditan: mi sopiras je mia perdita feliĉo (aŭ: mian perditan feliĉon) [1]; li sopiris al la […] patrujo [2]; niaj ostoj sentis la doloron kaj sopiris al la ripozo [3]; [tien] ili sopiras per sia animo reveni [4]; rano eĉ en palaco sopiras pri marĉo ^PrV .

2.

Suferi kaj malĝoji pro ia dezirego: li sopiris jam senmezure pri la morgaŭa tago [5]; kiel ŝi sopiris ekvidi lin [6]; kiel cervo sopiras al fluanta akvo, tiel mia animo sopiras al […] Dio [7]; sopirante pri pli altaj spiritaj plezuroj ^Marta ; multaj homoj sopiras je flugiloj kaj tute forgesas ke piedojn ili havas.

3.

Suspiri: la sinjoro eksopiris kaj sidiĝis sur malgranda benko [8].

1.

Stato de iu, kiu estas sopiranta: la koro de Gerda batis de timo kaj sopiro [9]; la stomako estis malplena, la korpo estis laca, ĉiuj sopiroj de la koro celis nur loĝejon por la nokto [10]; la klereco […] nutris sopirojn por la spirito ^Marta ; la sopiro al la hejmo turmentas min [11]; kiam li aŭdis varmegan aman konfeson de alia viro, […] naskiĝis en li stranga sento: miksaĵo de deziro, sopiro kaj ĵaluzo [12]. aspiro, melankolio.

2.

Suspiro: legendoj, kiuj estas kvazaŭ sopiroj de l' homaro^B .

Sopiro al amato: tiam vi trovos min jam delonge mortinta pro la amsopiro [13]!

Sopiro al la hejmo, al la hejmurbo, al la hejmlando; hejmveo: ili sentas sin solaj en fremda lando kaj provas forgesigi al si la hejmsopiron [14]; turmentis lin la hejmsopiro kaj li leviĝis, paŝadis en la ĉambro kaj murmuris al si mem: kvankam migrado estas plezurplena, ja preferindas frua hejmreveno [15].