^*laĉ/o

Ŝnureto, kiun oni trapasigas tra specialaj truetoj por streĉi kaj kunligi du partojn de vesto, ekz-e korseto, ŝuo kc: alligu la surbrustaĵon per ĝiaj ringoj al la ringoj de la efodo per laĉo el blua ŝtofo [1]; bela estas […] via kolo sub la laĉoj de perloj [2]; iufoje laĉo da koloraj koraletoj ĉirkaŭis la kolon ^Marta ; la patrino sendis la knabinojn en la urbon por aĉeti fadenojn, kudrilojn, laĉojn kaj rubandojn [3]; enkuris […] dekdujara knabineto, […] tiranta kun si longan puncan laĉon, kun kiu ŝi antaŭ momento verŝajne faradis gimnastikajn ekzercojn ^Marta ; tirilo de sonorilo [estis] bona dika laĉo [4]; vi eĉ ne povas atingi viajn ŝulaĉojn, kiam vi kliniĝas [5]. galono, kordono¹, rubando¹

(tr)

Kunligi per laĉo: laĉi ŝuojn; rimarkinte, ke ŝi estas tro forte laĉita, tratranĉis la laĉon, ŝi komencis spiri, kaj iom post iom revenis la vivo [6]; estas nun modo porti ĉe la pantalonoj bukojn, per kiuj oni povas laŭvole laĉi ilin pli vaste aŭ pli malvaste [7]; (figure) pro iaj kelkaj miloj da favaj dukatoj […] mi [ne] laĉu mian volon per leĝoj [8]! ligi¹, plekti