2ĉar/o PV
ĉaro ↝
- Rada veturilo sen motoro.
1.
trad. L. L. Zamenhof: La Malnova Testamento, Eliro 14:6
- angle:
- car hitch one's cart 1.c chariot
- beloruse:
- воз, калёсы, павозка, брычка, калясьніца
- france:
- 1.a chariot (véhicule) 1.b char (véhicule de cérémonie) 1.c char (antique)
- germane:
- Wagen, Karren
- hebree:
- עֲגָלָה
- hispane:
- carro, carruaje
- hungare:
- 1.a szekér funebra ~o: halottaskocsi 1.b kocsi 1.c kocsi
- itale:
- carro
- katalune:
- carro
- nederlande:
- 1.a kar, wagen 1.b ceremoniewagen 1.c kar, wagen
- pole:
- 1.a wóz funebra ~o: karawan 1.b powóz 1.c rydwan
- ruse:
- 1.a повозка, воз, телега funebra ~o: катафалк 1.b повозка 1.c колесница
ĉareto
- 1.
- Malgranda ĉaro, kiun homoj puŝas aŭ tiras, eventuale motore pelata, sed destinita al mallongaj transportoj.
- 2.
Movebla parto de skribmaŝino, konsistanta ĉefe el
kaŭĉuka cilindro,
ĉirkaŭ kiu volviĝas la papero, kaj el la
ĝin portanta ĉasio.
- angle:
- 1. pushcart 2. carriage
- beloruse:
- 1. тачка, каляска, драбінкі 2. карэтка
- france:
- 1. charriot, chariot, charrette 2. chariot (d'une machine à écrire)
- hebree:
- עגלת יד
- hungare:
- 1. taliga 2. kocsi (írógépen)
- itale:
- 1. carretto, carrello 2. carrello (comp., stamp. e sim.)
- katalune:
- 1. carret, carretó 2. carro (màquina d'escriure)
- nederlande:
- 1. handkar 2. wagen (v.schrijfmachine)
- pole:
- 1. taczka, kara (region.) 2. wózek, karetka, głowica drukująca
- ruse:
- 1. тележка, тачка 2. каретка
ĉaristo ↝
- Veturigisto de ĉaro: la ĉaro, portanta la ĉariston, la oficiston kaj Omaron, daŭrigis la vojiron [2]; la kuzo de mia patrino estis la batalĉaristo de Katumandos [3].
- france:
- charretier
- katalune:
- carreter
Ĉaristo [4] (Aur) ↝
Nord-hemisfera stelfiguro
(Auriga).
Koĉero
4.
G.-H. Clopeau, C. Bertin: Esperanta-Franca Fakvortaro pri Astronomio
- angle:
- Auriga
- france:
- Cocher (constellation)
- germane:
- Fuhrmann
- hispane:
- Cochero
- itale:
- Cocchiere
- katalune:
- el Cotxer
- latinece:
- Auriga
- nederlande:
- Voerman (sterrenbeeld)
ĉarumo
Malgranda ĉareto, kiun oni puŝas aŭ tiras per
du timonetoj,
kaj kiu ruliĝas sur unu sola rado, posta aŭ meza.
- angle:
- wheelbarrow
- beloruse:
- тачка
- france:
- brouette
- hebree:
- מריצה
- hungare:
- talicska
- itale:
- carriola
- katalune:
- carretó, bolquet
- nederlande:
- kruiwagen
- pole:
- taczka, kara (region.)
- ruse:
- тачка
aĉetĉareto ↝
-
Ĉareto disponigata en grandaj vendejoj
por koleko de aĉetaĵoj:
kiujn kvin aĵojn vi metus en vian aĉetĉareton?
[5].
rulkorbo
5.
-:
Babiladeto 1, [2010?]
- france:
- caddie, charriot (caddie)
batalĉaro ↝
Antikva durada veturilo por kurludoj, bataloj, en kiu oni ne
sidis, sed ĉiam staris;
ĉaro1.c:
al mi trupojn kaj batalĉaristojn nur
malmultanombre li donis
[6].
6.
trad. C. Brosch:
La Apologio de Ĥatusilio III, [vidita en 2015]
- france:
- char (de bataille)
beboĉareto
infanĉareto
kromĉaro
Malalta ĉareto alkroĉita ĉe la flanko de
motorciklo por ensido de unu homo:
Helmut veturis la unua, en kromĉaro
de motociklo
[9].
9.
I. Nemere: Sur Kampo Granita, 1983
- angle:
- sidecar
- france:
- side-car
- germane:
- Beiwagen (Motorradgespann)
- hungare:
- oldalkocsi
- itale:
- sidecar
- katalune:
- sidecar
- nederlande:
- zijspan
- pole:
- przyczepka boczna (motocykla), gondola (motocykla)
- ruse:
- коляска (мотоцикла)
pakaĵoĉareto
- Ĉareto por portado de pakaĵoj, valizoj aŭ aliaj pezaĵoj, precipe uzata en stacio, haveno...: ŝi estas transportata ... per malalta pakaĵoĉareto [10].
10.
-: Ĉinio Perdis siajn Lastajn Eŭropajn Monaĥinojn,
Espero Katolika, 1966:10
- france:
- charriot à bagages
