driv/i

⁹drivi

(ntr)

1. ↝: Flosi laŭ la puŝo de akvofluo aŭ vento (senstire, en alia direkto ol intencite, sen klara direkto): la ŝipo drivis pro motordifekto ^9OA; baleno ... drivanta malviva sur la akvo [1]; kiam ili longe rigardas ĝin, kun drivantaj someraj nuboj super ĝi [...,] ŝajnas al ili, ke la granda konstruaĵo kvazaŭ leviĝas kaj ŝvebas [2].
2.: Deflankiĝi de la intencita direkto pro puŝo de vento aŭ akvofluo: la kuglo drivis pro la forta vento, kaj tial ĝi ne trafis la celon ^9OA.

1. R. E. Raspe, trad. J. D. Applebaum: [La Vojaĝoj kaj] Mirigaj Aventuroj de Barono Münchhausen, ĉapitro 7a
2. Stellan Engholm: Vivo vokas, 1946

angle:: drift
france:: dériver (aller à la dérive), aller à la dérive, être à la dérive
germane:: treiben, abtreiben
hispane:: ir a la deriva
hungare:: sodródik
itale:: 1. scadere (mar.), scarrocciare, andare alla deriva 2. deviare (intr.)
pole:: dryfować
portugale:: derivar (náut.), ficar à deriva
ruse:: дрейфовать, плыть по течению, плыть по ветру

1.: Ago drivi.
2. ↝: (figure) Malrapida ŝanĝiĝado aŭ moviĝado en ia sistemo (sen klara celo aŭ direkto): lingva drivo ^9OA. kontinenta drivo

: Longe drivi, malproksimiĝante: la nuboj ... dispeliĝis kaj fordrivis en la spaco kiel malpeza, molkontura vaporaĵo [3].

3. Stellan Engholm: Infanoj en Torento, dua libro en la Torento-trilogio, dua parto, ĉapitro 2a

: Laŭ geologia teorio tre malrapida glito de kontinentoj tra jarmilionoj: ĝia ekzisto en la kanjono elokvente pruvis la doktrinon de kontinenta drivo [4].

4. Pang Naiying: Tra la kanjono de Yarlung Zangbo, El popola Ĉinio, 1999-10