2idiom/o
idiomo
-
Ĉia ajn pli-malpli kompleta lingvosistemo (homlingvo),
supernocio por la nocioj „norma literatura lingvo“,
„norma skriba lingvo“, „faka lingvo“,
dialekto,
ĵargono,
slango
ktp, uzata precipe kiam oni ne povas aŭ ne bezonas precizigi
la
statuson aŭ specon de la idiomo:
multajn afrikajn idiomojn oni ne povas facile klasi en
lingvojn kaj dialektojn.
lingvo2
- angle:
- idiom, vernacular, tongue, language
- beloruse:
- ідыём
- bulgare:
- идиом
- ĉeĥe:
- idiom, jazyk. zvláštnost, ustálené rčení
- france:
- idiome
- germane:
- Idiom, Sprache
- hispane:
- idioma
- hungare:
- idióma, nyelv
- nederlande:
- taaleigen, idioom
- portugale:
- idioma
- ruse:
- идиом
- slovake:
- idióm, jazykový zvláštnosť
- ukraine:
- мова, говір, говірка, наріччя
idiomaĵo
-
Leksika aŭ frazeologia apartaĵo de iu idiomo, propra al ĝi
sed nekutima aŭ eĉ tute nekomprenebla ekster tiu idiomo,
precipe
idiotismo.
- angle:
- idiomatic expression
- beloruse:
- ідыёма, ідыяматычны выраз
- bulgare:
- идиоматичен израз
- france:
- idiotisme, expression idiomatique
- germane:
- idiomatischer Ausdruck, Spracheigenheit
- hungare:
- idiomatizmus, nyelvi sajátosság
- nederlande:
- idiotisme
- portugale:
- expressão idiomática
- ruse:
- идиома, идиоматическое выражение, фразеологизм
- ukraine:
- ідіома, ідіом, ідіоматизм
administraj notoj
~o:
Mankas fontindiko.
~o:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~aĵo:
Mankas fontindiko.
~aĵo:
Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.