^*kav/o ^PV

Malplenaĵo en solida materio aŭ en organo: kavoj en tero, en arbo, en pano, en fromaĝo; iu malfermos kavon, aŭ elfosos kavon, kaj ne kovros ĝin, kaj falos tien bovo [1]; sur la muroj de la domo [estas] kavetoj verdetaj [2]; la homoj kaŝis sin en kavernoj, en arbustoj, en rokoj, en kavoj, kaj en putoj [3]; li fosis kavon kaj profundigis ĝin, kaj li falis en la kavon, kiun li pretigis [4]; pelis pavon, falis kavon ^PrV (malsukcesi); al kavo senfunda ŝtopado ne helpas ^PrV ; en la valo Sidim estis multe da bitumaj kavoj [5]; kavvojo (profunde fosita en tero); kotkavaĵo; la ĉarmaj kavetoj de fraŭlinaj vangoj; korkavetoj (vd kamero). kaverno

Kavoforma aŭ enhavanta kavojn: kava vojo, relo, dento; kavaj okuloj, vangoj; kaveca (kaverna) voĉo; lago kun kurbaj bordoj kaj kava fundo [6]; en tiu loko estis kava dezerto, ĉirkaŭita de amfiteatro de nudaj montoj [7]; la kava brusto ektremis sub la antikvamoda manteleto ^Marta ; ŝi […] alportis akvon en sia mano, kiu kaŭze de sia naĝmembrano fariĝis pli granda kaj pli kava [8]; alta saliko, [kiu] en la mezo ĝi estas disfendita, kaj el la kavaĵo elkreskas herbo [9]; dum la pontokonstruado la lignaĵisto elfosis rondan kavaĵon je la suda fosaĵlimo [10].

(ntr)

Esti kava: nigrajn rokojn ondoj lavas, || nur mallaŭte, lulmurmure; || ĉar belego ilin ravas: || sonĝas, kie rokoj kavas, || blond-harara Ŝuna pure [11].

(tr)

Igi kava aŭ estigi kavojn en: li […] fosis kaj profunde kavigis, kaj metis fundamenton sur la roko [12]; ŝi […] trinkis el sia kavigita mano [13]; kavigita peco da fromaĝo [14]; guto da pluvo […] kavigas la malmolan ŝtonon [15]; seĝoj kun pajla reto, parte disŝirita kaj kavigita ^Marta .

Prezentanta kvazaŭ enfalintan parton, kavon en surfaco: liaj okuloj, kvankam malgrandaj kaj enkavaj, ne estis kulpaj [16].

(ntr)

Enfali, iĝi kava el antaŭe plena formo: liaj okuloj estis profunde enkaviĝintaj [17]; la homo kun enkaviĝinta frunto ekteruris [18].

Arta, fosita kavo, precipe en tero: la knabo […] sidadis en sunlumo sur rando de foskavo kaj pritranĉadis pecon da ligno [19]; [la] ĉevalo ordinare paŝtiĝadis ĉe la foskavoj apud la landvojo [20]; nun li mem vidis la kastelon kun ĝiaj duoblaj foskavoj [21]. fosaĵo

Konveksa: la delikata profilo kun malkavaj brovoj, apartigitaj de la sulko plena de melankolio kaj saĝo ^IK ; promezonoto tre malkava [22].

Interna flanko de mano kave tenata: [li] mezuris per sia mankavo la akvon [23]; (figure) kiu kolektis la venton en siajn mankavojn [24]? la aktorino, ricevinta la ĉefpremion, postlasas signon de sia mankavo sur la Ponto de la gloro [25].

1.

Iu el la du kavoj, kiuj konsistigas la enkapan parton de la nazo: la internaj nazkavaĵoj estas tegitaj per tre angioza mukozo [26]; en ŝiaj naza kavo, faŭko kaj traĥeo oni trovis ŝlimon [27]; ĉe la ekstera parieto de ĉiu nazkavo troviĝas tri volviĝintaj ostlamenoj […] supra, meza kaj suba [28].

2.  ↝

(komune) Naztruo: mia dekstra orelo ĉifone balanciĝas super miaj mukecaj nazkavoj [29].

Iu el la kavaĵoj en kapo, en kiu estas okulglobo: la morto daŭrigis rigardi lin per siaj grandaj malplenaj okulkavoj [30]; okuloj profundiĝintaj en la okulkavoj [31].

Duopa sulko, kavo farita de veturilradoj en tera vojo. vojsulko, trako^1.b