*konscienc/o
*konscienco
-
Konscio, kiun havas la homo pri la morala bono kaj malbono,
pri la morala devo:
pli bona pura konscienco ol malpura
potencoPrV
;
la konscienco lin ne turmentasPrV
;
lia kulpo peze kuŝis sur lia konsciencoZ
;
kovri la buŝon de sia konscienco
(ne atenti konsciencon, agi kontraŭ ĝi)
PrV
;
agi kun pura konsciencoZ
;
konscienco trankvila estas bona dormiloPrV
;
konsciencriproĉo;
konsciencdubo
(skrupulo).
- angle:
- conscience, moral sense, inner voice
- beloruse:
- сумленьне, добрасумленнасьць
- ĉeĥe:
- svědomí
- france:
- kovri la buŝon de sia ~o:
faire taire ses scrupules conscience (morale)
- germane:
- Gewissen
- hispane:
- conciencia
- katalune:
- consciència
- nederlande:
- geweten
- perse:
- وجدان
- pole:
- sumienie
- portugale:
- consciência, foro íntimo
- rumane:
- conștiința
- ruse:
- совесть, добросовестность
- slovake:
- svedomie
konscienca
↝
-
Obeanta al sia devo, akurate zorgega:
konscienca laboristo, observantoZ
;
fari konscience sian taskon;
konscienceco kaj precizeco en plenumado de ordonoj;
kun tre zorga konsciencecoZ
.
- angle:
- conscientious, faithful, honorable, scrupulous, upright
- beloruse:
- сумленны, добрасумленны
- ĉeĥe:
- svědomitý
- france:
- consciencieux (honnête), probe, scrupuleux (honnête)
- germane:
- gewissenhaft
- hispane:
- concienciado
- nederlande:
- gewetensvol
- perse:
- باوجدان، وظیفهشناس
- pole:
- sumienny
- ruse:
- совестливый, добросовестный, сознательный
- slovake:
- svedomitý
administraj notoj
~o:
Mankas verkindiko en fonto.
~a:
Mankas verkindiko en fonto.