*riproĉ/i PV
*riproĉi
(tr)
-
Esprimi al iu mallaŭdon aŭ malkontenton aŭ akuzon pri ties
ago aŭ konduto:
riproĉi iunZ
;
riproĉi ion al iuZ
;
ne riproĉu vian amikon, ĉar vi mem plimulte meritas
riproĉonZ
;
mensogema lango malamas siajn riproĉantojnZ
;
Donald Broadribb ... riproĉas la tradukinton de tiu
verko pri misuzo de la difina artikolo
[1].
admoni,
akuzi,
malaprobi,
skoldi,
tani
- angle:
- reproach, reprimand, rebuke, scold
- beloruse:
- папікаць, упікаць, дакараць, папракаць, асуджаць
- france:
- blâmer, disputer, gronder, reprocher, réprimander
- germane:
- vorwerfen, einen Vorwurf machen, tadeln
- hispane:
- reprochar
- hungare:
- kifogásol, szemére hány, elítél
- nederlande:
- verwijten, berispen
- portugale:
- censurar, repreender, incriminar, ralhar, acoimar, exprobar
- ruse:
- упрекать, упрекнуть, укорить, укорять
- tibete:
- གཤེ་གཤེ་གཏོང་
- volapuke:
- leblamön
riproĉa
riproĉo
- Mallaŭda parolo al iu pro faro aŭ sinteno lia: (frazaĵo) pli efikas riproĉo ĉe saĝulo, ol cent batoj ĉe malsaĝuloZ ; pli bona estas riproĉo nekaŝita, ol amo kaŝitaZ ; fari riproĉojn al iuZ .
- angle:
- reproach, reprimand, rebuke
- beloruse:
- дакор, папрок
- france:
- blâme, remontrance, reproche, réprimande
- germane:
- Vorwurf, Tadel
- hispane:
- reproche
- hungare:
- szemrehányás, kifogás
- nederlande:
- verwijt
- ruse:
- упрёк, укор
- volapuke:
- leblam
riproĉinda
- Kiu meritas riproĉon: malica homo, portanta riproĉindajn malvirtojn [3].
3.
A. Nurak:
Brazilo kaj Spiritismo, Nica literatura revuo, 1956-05 ĝis 06 (1/5), p.
189-192
- france:
- condamnable, répréhensible
- hispane:
- reprochable
neriproĉinda, senriproĉa
- france:
- impeccable, irréprochable
- hispane:
- irreprochable