^*kritik/i

(tr)

1.  ↝

Ekzameni la kvalitojn kaj mankojn de io, de verko ktp: kritikanta la pensojn kaj celojn de la koro [1]; anstataŭ trankvile kritiki la aferon, [ili] komencis akran atakadon kontraŭ ĝi [2]; Esperanton ja kritikis jam multaj miloj da homoj, kaj certe neniu eĉ plej malgranda el ĝiaj mankoj restis kaŝita [3]; kritiki estas facile, fari malfacile ^PrV . recenzi

2.  ↝

(komune) Mallaŭdi: tiu grumblemulo ĉiam kaj ĉion kritikas; sensence kritikanta kaj grimacanta rutina mondo [4]; ĉio ŝajnas al ni kritikinda, ĉiu bagatelo, kiu ne estas konforma al nia gusto [5]; kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe ^PrV . ĝibo, lignero, makulo, trabo

1.

Ekzamena: kritika esploro; traduko, eldono kun kritikaj notoj; se tiuj ĉi homoj havus tiom da propra kritika kapablo, por […] ^EE ; bonege skribita kritika polemiko ^FK .

2.

(komune) Mallaŭda: kritika intenco; li rigardis ŝin malame kaj kritike.

3.  ↝

(evitinde) Kriza: necesis fali sub la kritikan limon de 5000 membroj por vekiĝi [6]; tio estas ĉio, […] kion mi povas diri al vi en tiu sufiĉe kritika momento [7].

1.

Ekzameno pri la bonaĵoj kaj malbonaĵoj iu afero, ekz. de verko: historia, filologia kritiko; senpartia trafa kritiko; kritikojn ni akceptas kun danko, ĉar ili […] helpas al nia perfektiĝo [8].

2.

(komune) Mallaŭdo, malaprobo pri la misoj de persono aŭ afero: el ĉiuj flankoj oficialaj venis nur kritikoj aŭ suspektoj ^VivZam ; eĉ kontraŭ pastra prediko troviĝas kritiko ^PrV ; ju laboro pli publika, des pli granda la kritiko ^PrV .

(tr)

Insiste, malice kritiki, ĉiam emfazante samajn misojn: mi kredis la aforismon: iru vian vojon kaj lasu al aliaj kritikaĉi [9]; [ili] kritikaĉas la lingvon kaj blasfemas kontraŭ ĝi [10].

Volonte kritikanta, trovanta temojn por kritiko: Kalocsay kiel ĉefredaktoro de Literatura Mondo iniciatis la kritikeman recenzon [11]; la specialaj bierspecoj ĝuas restariĝon sub influo de la pli kritikema konsumanto [12]; ĵurnalistaro estas kritikema pri ĉio [13].

Homo, kiu publike kritikas, sciigas sian opinion pri verkoj: kompetenta, severa, justa kritikisto; „tion mi povus esprimi pli bone!“ pensis la granda kritikisto [14]; por igi la kritikistojn tute apartigi la aferon de la aŭtoro, mi publike diras mem, ke mi […] estas tute senmerita kaj ne konata ^DL .

Mallaŭdo de si mem, agnosko de propraj misoj kaj misagoj: mi ne povas ĉesi miri pri la nesuperebla aroganteco de kelkaj nord-amerikanoj kaj ilia ŝajne nula kapablo pri memkritiko [15]; memkritiko, same kiel sinmokado, ofte rezultas el klara memkonscio [16]; antaŭ ĉio necesas memkritiko de la koncernatoj [17].