^*marĉ/o ^UV

1.

Ŝlima terspaco kovrita de neprofunda senflua akvo; ŝlimejo: el la lago fariĝis marĉo ^Fab3 ; la junaj brunharaj trunkoj de la kanoj en la marĉo ondiĝadis tien kaj reen [1]; marĉoj kovritaj de lotusoj kaj papirusoj [2]; rano eĉ en palaco sopiras pri marĉo ^PrV .

2.

(figure) Malbona situacio, el kiu oni malfacile povas eliri: studado de filozofiaj verkoj ankoraŭ pli enprofundigis min en marĉon de duboj kaj malhelpaĵoj [3]; ĉi tiuj proksimiĝadis al la komenco de vivo krima […] ― morala marĉo ^Marta ; dum la polico tiel vadis en marĉo de vana serĉado, la publiko pli kaj pli angoriĝis [4]. embaraso, senelirejo²

1.

Malvasta marĉo: sed ĝiaj marĉoj kaj marĉetoj ne saniĝos, ili estos destinitaj por salo [5]; ili igas min [...] ĉirkaŭiri marĉeton [6].

2.

Kotejo, kota iom granda flako: jen li sidas unu tagon kaj tenas sian grandigan vitron antaŭ la okulo kaj rigardas akvoguton, kiun li prenis el strata marĉeto [7]; longforma marĉeto kun ruinoj de ŝtonkadroj flanke estis la tuta restintaĵo el la profunda foso [8]. flako

(ntr)

Profundiĝi en marĉon: du el iliaj ŝafoj enmarĉiĝis kaj pereis [9]; (figure) li enmarĉiĝos en romaj porkaĵoj ĝis li estos pli grasa ol porko [10]; (figure) [mi] kapablis enmarĉiĝi en la plej malhelan frenezon [11]. droni, embarasiĝi, implikiĝi