2nomad/o PV
nomado
↝ 
-
Ano de nomadanta, migrema popolo:
la biblia rakonto pri la pia nomado Habel
kaj la fia terkulturisto Kain.
bedueno
Rim.:
Konfuzebla kun
nom·ad·o.
- angle:
- nomad
- beloruse:
- качэўнік
- ĉeĥe:
- jmenování (podle jména)
- france:
- nomade (subst.)
- germane:
- Nomade
- greke:
- νόμας
- hispane:
- nómada
- hungare:
- nomád
- katalune:
- nòmada
- malnovgreke:
- νομάς
- nederlande:
- nomade
- pole:
- koczownik
- portugale:
- nômade, nômada
- ruse:
- кочевник
- slovake:
- menovanie (podľa mena)
- svede:
- nomad
- turke:
- göçebe
nomadi ↝
(ntr)
- beloruse:
- качаваць
- ĉeĥe:
- kočovat
- france:
- nomadiser
- hungare:
- nomadiázl
- nederlande:
- een nomadenbestaanleiden
- pole:
- koczować
- portugale:
- praticar o nomadismo
- ruse:
- кочевать
- slovake:
- kočovať
- turke:
- göçmek
nomada
↝ 
- Rilata al nomadoj, de nomadoj, malfikshejma: nomada klano, popolo, poezio.
- angle:
- nomadic
- beloruse:
- качавы
- ĉeĥe:
- kočovný, nomádský
- france:
- nomade (adj.)
- germane:
- nomadisch
- hispane:
- nómada
- hungare:
- nomád
- katalune:
- nòmada
- nederlande:
- nomaden-
- portugale:
- nômade, nômada
- ruse:
- кочевой
- slovake:
- kočovný
nomadejo
- 1.
- Teritorio en kiu nomadas koncerna tribo: la sekeco igis la hunojn serĉi novajn nomadejojn.
- 2.
- Tendaro, provizora loĝloko de nomada homgrupo: sekve de la unua batalo la kompanio de princo Igoro prirabis grandan nomadejon.
- beloruse:
- качэўе
- hungare:
- szállásterület
- pole:
- koczowisko
- ruse:
- кочевье 2. кочевье, стоянка
- turke:
- 2. göçebe konağı
nomadismo 
- Vivmaniero de migrantaj homgrupoj, ofte el brutobredistoj irantaj laŭ sezonaj kaj klimataj ŝanĝiĝoj de la paŝtejoj.
- angle:
- nomadism
- beloruse:
- качэўніцтва
- ĉeĥe:
- kočovnictví, nomádizmus, nomádství
- france:
- nomadisme
- germane:
- Nomadismus
- hispane:
- nomadismo
- katalune:
- nomadisme
- nederlande:
- nomadenbestaan, nomadisme
- pole:
- koczownictwo
- portugale:
- nomadismo
- ruse:
- кочевничество
- slovake:
- nomádstvo
- turke:
- göçebe hayatı
administraj notoj
~o:
Mankas dua fontindiko.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ejo: Mankas dua fontindiko.
~ejo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ismo: Mankas dua fontindiko.
~ismo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~o: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~a: Mankas dua fontindiko.
~a: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ejo: Mankas dua fontindiko.
~ejo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.
~ismo: Mankas dua fontindiko.
~ismo: Mankas fonto, kiu estas nek vortaro nek terminaro.