^*ŝtip/o

1.  ↝

Mallonga dika peco da ligno: ŝtipo (kolbo, tenilo) de pafilo; ŝi sidis rigida, kvazaŭ ŝtipo [1]; Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn [2]; apud la freŝa herbobedo kuŝis la bastono de la patro, alligita al ŝtipo (bastono metita je unu fino en la teron kian oni uzas por alligi ŝafojn) [3]; jen naĝas peco da ligno, ĝi […] estas ja ŝtipo [4]; ili veturis trans ŝtipojn kaj ŝtonojn ĉiam pli profunden en la arbaron [5]; [ĝi] kaptis per mallertaj manoj la pezan stangon, kiu estis antaŭŝovita antaŭ la pordo, senbrue ĝi eltiris la stangon, singarde ĝi forprenis la ŝtipeton, kiu estis ŝovita sub la anson [6]; la glaseto kun la blukolora ligna piedo ne dronis, la ligna ŝtipo tenis ĝin supre [7]; ŝi sidis rigida, kvazaŭ ŝtipo, kaj ne moviĝis [8]; eĉ ŝtipo estos bela, se vi ĝin ornamos ^PrV . kano, stipo², trabo, trunko, vergo

2.  ↝

(figure) Malsaĝulo: malsaĝa kiel ŝtipo ^PrV ; ne timu, kaj via koro ne senkuraĝiĝu pro la du fumantaj brulŝtipoj, pro la furiozo de Recin […] kaj de la filo de Remalja [9]; ŝtipkapulo.

3.  ↝

(arkaismo) Stumpo²: la aĝon de la arbo oni difinis per la nombro de la tavoloj sur la ŝtipo [10].

Amaso da ŝtipoj, interalie tiu sur kiu oni cindrigas mortintojn aŭ brulmortigas kondamnitojn: ne plu konvenas starigi gigantan inkvizician brulŝtiparon […] same kiel oni iam karbonadis herezulojn ^Monato ; la ekzekutisto ekbruligis la ŝtiparon [11]; post proceso en Ĝenevo, li estis kiel herezulo kondamnita al la morto sur brulŝtiparo [12]; la ĝeneva civito, kiu en la 16a jarcento bruligis Serveton sur la ŝtiparo de maltoleremo [13].