^*blind/a ^UV

1.

Sen vidpovo: preterirante, li vidis viron blindan de post la naskiĝo [1]; mi aŭdis nur la blindan Petron, ludantan sur sia violono [2]; (figure) supre premiĝas unu al la alia iuj mallumaj blindaj dometoj ^Metrop ; eĉ blinda kokino povas trovi grajnon ^PrV . muta, surda

2.

(figure) Ne kapabla ĝuste kaj kritike juĝi; ne distinganta malsamajn aferojn: blinda kaj senkritika alproprigo de stilo erara [3]; liaj gardistoj ĉiuj estas blindaj, senkomprenaj [4]; sur la tero […] regis la blinda (sendistinga) forto kaj hazardo [5]; plej varmega blinda ŝovinismo [6]; la pika, morda, sagaca ironio de Volter estas […] senkompare taŭga por disbati la malbonojn, kreitajn de la blinda sento, de la stulta tradicio [7]; ĉe kredantoj tion ĉi malpermesas la blinda kredo [8]; blinda (indiferenta, ignora) por ĉiu danĝero [9]; sorto, la krueleco de la blinda okazo ^Marta ; kia blinda (stulta) azeno mi estis [10]! ĉu vere Herbeno estis tiel blinda, ke li ŝin trompis kun malĉastulino [11]. distinga¹

3.

(figure) (malofte) Ne ebliganta la normalan travidon: blindaj fenestrovitroj [12].

Rim.: Laŭ BL: (en la senco de „senfenestra“) prefere diru senfenestra.

1.

Kiel blindulo, sen rigardi, sen vidi: ekfajfis kelke da ŝtonoj, blinde ĵetitaj, unu trafis la frunton de Sara [13]; metinte sian malkovritan kapon sur la ĉevalan nukon, li kuris nur en tuniko, blinde, ne rigardante antaŭen kaj ne atentante malhelpaĵojn [14]; nigre vestita virino rapide trapuŝiĝadis tra la amasoj da pasantoj, kurante blinde en la direkto al Nowy Swiat ^Marta ; mi blinde pafos, eble trafos ^PrV .

2.

Sendistinge, senkritike, senplane, trafe-maltrafe: anstataŭ blinde babiladi diversan teorian sensencaĵon, iru kaj rigardu la faktojn [15]; la nunaj lingvoj kreiĝis blinde per si mem [16]; ni agas ankoraŭ blinde kaj riskas, ke nia laborado pereos vane [17]; ni tamen blinde kredu, ke […] [18]; blinde rutina riproĉo [19]; blinde ripetadi frazojn [20]; la stilo Esperanta ne imitas blinde la stilojn de aliaj lingvoj [21].

Nepovo vidi: Li frapis ilin per blindeco, konforme al la vorto de Eliŝa [22]; blindeco, plena aŭ parta surdeco, aŭ alia grava fizika manko povas prezenti seriozajn malhelpojn [23]; (figure) [ŝi] tiel malnoblamaniere min perfidis, trouzante la blindecon, en kiun min ĵetis la tro granda amo al ŝi [24].

(tr)

1.

Senigi momente aŭ definitive je la vidpovo: la fulmoj blindigis ŝiajn okulojn [25]; larmoj blindigis miajn okulojn [26]; li de legado preskaŭ blindigis siajn okulojn, ĉar […] lia patrino ne havis rimedojn, por aĉeti kandelojn [27]; la terura suno de la dezerto […] rostis kaj blindigis [28]. blindumi

2.

(figure) Konfuzi la juĝpovon, senigi je sagaco: subaĉeto blindigas la okulojn de saĝuloj kaj konfuzas la aferojn de justuloj [29]; la vortoj […] falis en la profundon de ŝia brusto kun forto de narkotaĵo, kiu streĉas la nervojn, blindigas la penson ^Marta ; niaj artifikoj, ruzoj, petoj kaj trompoj ne povis blindigi liajn okulojn de Arguso [30]; nur tiuj, kiuj sin blindigas memvole, ne vidos en tiu okazintaĵo la manon de Dio [31].

(ntr)

1.

Iĝi blinda, perdi la vidpovon: de tiu tuta brilo la knabo kvazaŭ blindiĝis [32]; li komencis blindiĝi jam en sia infanaĝo, sed eĉ nun li ankoraŭ iom vidas [33]; pro la suna lumo malsaniĝis liaj okuloj, kaj li blindiĝis [34]; li blindiĝis pro eksplodinta mino [35].

2.

(figure) Malĝuste taksi situacion, ne vidi la realon, la veron: la maljunulo parolis pri la vivo, vero, amo, Dio, kaj liaj pensoj blindiĝadis (konfuziĝis) [36].

1.

Homo, kiu ne povas vidi: antaŭ blindulo ne kuŝigu falilon [37]; kiel blinduloj ili vagadis sur la stratoj [38]; neniu blindulo povas imagi sian vivon sen brajlo, foje tio estas la sola maniero skribi aŭ legi ion [39]; inter la blinduloj reĝas la strabuloj ^PrV ; blindulo kartojn ludi ne devas ^PrV . kriplulo

2.

Homo ne klarvida pri situacioj, malprudenta: ĉu blindulo povas gvidi blindulon? ĉu ne falos ambaŭ en fosaĵon [40]? edukito ne farus blindulon honorata korifeo [41].

(tr)

Momente blindigi: julia sunradio posttagmeza blindumis ŝin [42]; kelkaj sinjorinoj skribu en ĉi tiu notlibro iujn ajn nombrojn, kaj Madame Zila, kiu sidas tute blindumita, sumigos ilin [43]; momenta blindumo de sensoj [44].

(tr)

1.

Vidkapabligi (blindulon): ili aŭskultis ŝian rakonton kaj estis tre kortuŝitaj de ŝia sindediĉemo al la patro kaj volo fari ion ajn por malblindigi la patron [45].

2.

(figure) Revenigi al iu la prudenton kaj juĝopovon, igi iun ĝuste kompreni situacion pri kiu antaŭe li havis iluziojn.

(ntr)

1.

(pri blindulo) Akiri aŭ regajni vidpovon.

2.

(figure) Retrovi la prudenton kaj juĝopovon, ĝuste kompreni situacion pri kiu antaŭe oni havis iluziojn: subite Vitalij malblindiĝis, – kion li faras ^Metrop ?

Malfacile leganta kaj skribanta pro konfuzoj pri signoj; disleksia: Iuj vortblindaj legas tre malrapide kaj estas devigataj, literumi vortojn literon-post-litero [46]

Konstanta mislegado kaj misskribado pro konfuzoj pri formoj kaj ordoj de signoj; disleksio.