*atest/i PV
*atesti
(tr)
- 1.
Certigi fakton, kiel vidinto, aŭdinto aŭ eksciinto:
atesti la senkulpecon de la akuzito.
- 2.
- Pruvi, montri: via hezito atestas, ke vi mensogas; per tia ago vi atestis vian perfidon; griza barbo saĝon ne atestasPrV .
- angle:
- attest, testify, affirm, bear witness
- beloruse:
- сьведчыць, пасьведчыць
- ĉeĥe:
- dosvědčit, osvědčit, potvrdit, stvrdit, svědčit, svědčit, svědčit, vydat svědectví
- france:
- attester, certifier, témoigner
- germane:
- bezeugen
- hebree:
- להעיד
- hispane:
- atestiguar, testificar, dar testimonio, testimoniar
- hungare:
- tanúsít, igazol
- itale:
- 1. deporre, testimoniare 2. certificare, attestare
- nederlande:
- getuigen, attesteren
- pole:
- 1. zaświadczać, poświadczać 2. świadczyć
- portugale:
- atestar
- ruse:
- свидетельствовать, удостоверять
- slovake:
- overiť, svedčiť, testovať
atesto
- Ago, vortoj, dokumento, per kio oni atestas ion: alvoki la ateston de ĉiuj, kiuj partoprenisZ ; fari ĉe la juĝejo sensacian ateston; atesto pri kapableco, pri bona konduto; ricevatesto; unua atesto estas la vestoPrV ; la statistikoj liveras pri tio elokventan ateston.
- angle:
- attestation, testimony
- beloruse:
- пасьведчаньне
- ĉeĥe:
- atest, osvědčení, průkaz, svědectví, vysvědčení
- france:
- attestation, certificat, témoignage
- germane:
- Zeugnis, Urkunde, Zertifikat
- hebree:
- עדות, העדה, הצהרה
- hispane:
- testimonio
- hungare:
- tanúsítvány, igazolás
- itale:
- testimonianza, attestazione, certificato, certificazione, bolla (documento), attestato, contrassegno
- nederlande:
- attest, getuigenis
- pole:
- świadectwo, zaświadczenie
- ruse:
- свидетельство, удостоверение, аттестат, справка
- slovake:
- osvedčenie, svedectvo, výpoveď
atestanto
-
Persono, kiu certigas, ke li ĉeestis,
vidis, konstatis ion:
mi vokas Dion kiel atestanton
[1].
1.
La Nova Testamento, II. Korintanoj, 1, 23
- angle:
- witness
- beloruse:
- сьведка
- ĉeĥe:
- svědek
- france:
- témoin
- hebree:
- עֵד
- hispane:
- testigo
- nederlande:
- getuige
- pole:
- świadek
- slovake:
- svedok
atestilo
-
Objekto, plejofte oficiala dokumento, kiu atestas
pri iu situacio, rajtigo, agnosko:
post sukcesa ekzameniĝo la studinto ricevas atestilon kiu
certigas la rezultojn de la ekzameno
[2].
diplomo
2.
K. Kováts:
Rite, regularo, 2011
- angle:
- certificate
- beloruse:
- пасьведчаньне, атэстат
- ĉeĥe:
- doklad, stvrzenka, vysvědčení
- france:
- attestation (écrite), certificat
- hebree:
- תְעוּדָה
- hispane:
- atestado, certificado
- pole:
- świadectwo, zaświadczenie
- slovake:
- vysvedčenie
geedziĝatestilo
Atestilo
pri dato kaj loko de geedziĝo de homoj, ordinare
kun subskribo de atestantoj kaj aliaj apartaĵoj:
ĉe la fino de la geedziĝo, ĉiu paro ricevas geedziĝatestilon
[3].
3.
-:
Arde Lucus, WikiTrans, 2013-07-17
- angle:
- marriage license
- beloruse:
- пасьведчаньне аб шлюбу
- france:
- certificat de mariage
- hispane:
- certificado de matrimonio
- pole:
- świadectwo ślubu
naskiĝatestilo
-
Atestilo
pri dato kaj loko de ies naskiĝo, ordinare kun mencio
de gepatroj kaj aliaj apartaĵoj:
kontrolu la naskiĝatestilojn kaj aliajn dokumentojn de la
kandidatoj
[4].
4.
A. Gofen:
Obamenaĵo, aŭ haladzo de socialisma aventurismo, Monato, 2009:06, p. 10a
- angle:
- birth certificate
- beloruse:
- пасьведчаньне аб нараджэньні
- france:
- acte de naissance
- hispane:
- certificado de nacimiento
- pole:
- świadectwo urodzenia
ŝarĝatesto
- angle:
- bill of lading, consignment note, waybill
- germane:
- Frachtbrief, Konnossement, Ladeschein
- hispane:
- conocimiento de embarque, documento de embarque
- itale:
- bolla di carico, polizza di carico
- nederlande:
- vrachtbrief
- pole:
- świadectwo ładunkowe, list przewozowy, konosament
- ruse:
- путевой лист, накладная, грузовой документ, коносамент