^*trink/i

(tr)

1.  ↝

Preni fluaĵon en la buŝon kaj gluti: mi ne volis trinki la vinon, ĉar ĝi enhavis en si ian suspektan malklaraĵon [1]; mi alportis arĝentan vazon por doni trinki al tiu ĉi sinjorino [2]; donu al la birdoj akvon ĉar ili volas trinki [3]; mi foje kuris nuda kiam mi trinkis tro multe da vino [4]; ne kraĉu en puton ĉar vi trinki bezonos ^PrV ; eltrinki per unu tiro ^PrV ; de lia vivo aranĝo estas trinko kaj manĝo ^PrV ; ili venis kaj ĉerpis akvon kaj plenigis la trogojn por trinkigi la ŝafojn [5]; vi frapos la rokon kaj eliros el ĝi akvo kaj la popolo trinkos [6]; ĉiun, kiu lektrinkos akvon per sia lango kiel lektrinkas hundo, tiun starigu aparte [7]; manĝi sian ekskrementon kaj trinki sian urinon [8]; trinkmielo [9]; trinkakvo [10]; akvotrinkigaj kanaloj [11]. drinkisorbi, soifa.

2.

(figure) (poezia esprimo) Ricevi aŭ preni ion: ellasu min mi volas trinki lian sangon (preni lian vivon; mortigi lin) [12]; ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, ilian venenon trinkas mia spirito [13]; homo abomeninda kaj malbona, kiu trinkas malbonagojn kiel akvon [14]; kiu homo estas simila al Ijob, kiu trinkas mokojn kiel akvon [15]; vekiĝu, leviĝu ho Jerusalem, vi, kiu trinkis el la mano de la Eternulo la kalikon de Lia kolero [16]; oni ne disdonos inter ili panon de funebro por konsoli ilin pri la mortinto kaj oni ne trinkigos al ili kalikon de konsolo pri ilia patro kaj pri ilia patrino [17].

Tio, kion oni trinkas: ili benas la soldatojn, nutras, donas al ili trinkaĵon [18]; nenian trinkaĵon el vinberoj li devas trinki kaj vinberojn freŝajn aŭ sekigitajn li ne devas manĝi [19]; la vino estas blasfemanto, ebriiga trinkaĵo estas sovaĝa [20]; la trinkaĵon oni donadis en oraj vazoj kaj en vazoj ne similaj unuj al la aliaj [21]; mia karno estas vera manĝaĵo kaj mia sango estas vera trinkaĵo [22].

Loko taŭga aŭ aranĝita por trinkado: kiam la brutoj, kiuj havis soifon, ekvidis la akvon, ili ekkuris kiel eble plej rapide malsupren, al la trinkejo [23]; veninte al trinkejo, li haltis […] kaj plena de ĝojo trinkis duonglason da biero por la lastaj moneroj [24].

Ujo destinita por trinkado:

a)

de homoj: sur tuko staris granda stanaloja trinkujo plena de sambuka vin' [25]; krome vi ricevas kompletaĵon de iloj konsistanta el telero, trinkujo, tranĉilo, forko, kulero kaj buŝtuko ^Ekolud ; glaso: vitra trinkujo ^BazRad .

b)

de bestoj: ŝi diris: ankaŭ por viaj kameloj mi ĉerpos, ĝis ili finos trinki; kaj rapide ŝi elverŝis el sia kruĉo en la trinkujon kaj kuris denove al la puto por ĉerpi por ĉiuj liaj kameloj [26]; trinkujo = granda longforma ujo (trogo), el kiu bestoj trinkas [27].

Trinki ĝis fino; trinke malplenigi ion: la ŝaŭmantan ebriigantan kalikon vi eltrinkis ĝis la fundo [28]; vi eltrinkos ĝin ĝisfunde kaj vi ĉirkaŭlekos ĝiajn rompopecetojn kaj vi disŝiros vian bruston [29].

Trinki sufiĉe, ĝis la kontenta stato en kiu oni ne plu deziras trinki: la homoj kaj ĉevaloj sattrinkis [30]; sattrinkinte, la literaturistoj tuj komencis hiki, pagis kaj sidiĝis sur benkon [31].

Trinkujo: ĉiuj trinkvazoj de la reĝo Salomono estis el oro [32]; kolo de botelo […] servos kiel trinkvazeto por birdo [33].