1adjutant/o

adjutanto

MIL
Oficiro, laŭofice akompananta sian ĉefon kaj helpanta lin en la komandado: en vestoj de simpla oficiro li rajdis de unu regimento al alia […] akompanata de du adjutantoj [1]; li prenis […] kvin virojn el la adjutantoj de la reĝo, kiuj troviĝis en la urbo, kaj la skribiston de la militestro [2]; haltu! li ordonas: alportu kuleron! – sed, Via Generala Moŝto.... komencas la alkurinta adjutanto... – silentu! FK ; se ekzemple vi devas ien veturi, ― kurieroj kaj adjutantoj ĉiam rapidas antaŭe [3]; adjutantoj kun senceremoniaj, sed servutaj manieroj [4]. VD:adjunkto, asistanto, kuristo2, stabo1
Rim.: Adjutanto en la supra senco estas funkcio, ne rango. En mezepoko oni nomis akompananton en tia funkcio „trabanto“. Ne konfuzu kun: adjudanto (rango).
angle:
adjutant, aide-de-camp
beloruse:
ад'ютант
ĉeĥe:
adjutant, pobočník
ĉine:
副官 [fùguān]
france:
aide-de-camp
germane:
Adjutant
hebree:
שָׁלִישׁ
hungare:
adjutáns, segédtiszt
itale:
aiutante di campo, aiutante di battaglia (?)
japane:
副官 [ふくかん]
nederlande:
adjudant
perse:
آجودان
pole:
adjutant
portugale:
ajudante-de-ordens
rumane:
aghiotant
ruse:
адъютант
slovake:
pobočník
ukraine:
ад’ютант

administraj notoj