^*indulg/i ^UV

(x)

1.

Malsevere trakti ies kulpon aŭ pekon; esti pardonema kontraŭ iu erarinta: la Eternulo diris: Se Mi trovos en Sodom kvindek virtulojn en la urbo, Mi indulgos la tutan lokon pro ili [1]; estu viaj leĝoj egalaj por ĉiuj […] ne indulgu unujn, kaj ne estu tro severaj por aliaj [2]; tion ĉi indulgas la kritiko [3]! Dio indulgu min pekulon [4]! se iu nin ĉikanas, ni penas lin tondi, kaj ni tute lin ne indulgas [5]; koleranto devas esti punata, ĉar se vi lin indulgos, li fariĝos ankoraŭ pli kolerema [6]; se malvirtulo estas indulgata, li ne lernas justecon [7]. kompati, pardoni

2.

Milde agi kontraŭ iu; ne ofendi, montri konsideron al; domaĝi: vi sendube indulgos la morojn de la lando, se estas kelkaj, kiuj malplaĉas al vi [8]; pro sprita vorto li eĉ propran patron ne indulgus [9]; mi estas la morto, mi indulgas neniu [10]; bona afero estas la rajdado, [oni] indulgas la ŝuojn kaj senpene vojaĝas [11]; ni ankoraŭ revenos al la sama temo […sed nun] ni devas indulgi ŝiajn orelojn [12]; kalumnio […] indulgos eble nian puran nomon [13]; li ne indulgos vian rangon nek oficon [14].

1.

Malsevereco, pardonemo: Li disbatos vin, antaŭ ol vi havos la tempon petegi lin pri indulgo [15]! „pri kio li senkulpigas sin!“ pensis la juna homo, kaj sento de indulgo kaj amo al la bona kaj malforta patro […] plenigis lian animon [16].

2.

Respekta konsidero, modereco kontraŭ iu aŭ io: havi indulgon kontraŭ malsanulo; rigidaj pro la teruro okuloj petis indulgon ^Metrop ; oni devas lernigi la infanojn montri indulgon al la maljunuloj.

Inklina al indulgo: Dio pardonema, indulgema kaj kompatema [17]; mi esperas […] ke la publiko estu iom indulgema je la juna violonisto [18]; indulgemaj okuloj [19]; li estis homo indulgema kaj nevolonte punadis [20].

1.

Severa, ne pardonema: la gardistoj estis malmolaj, brutalaj, senindulgaj [21]; senindulga kaj kruela mastro [22]. fera, kruela, rigida, senkompata

2.

Senrespekta, senkonsidera al digno ktp: la malindulgaj langoj trovis en tiu ago de sindono regalon de kalumnioj [23]; la malfeliĉo ŝajnis nevenkebla, kompleta kaj senindulga, kiel Fato [24]; aŭskultante la vortojn de la maljunulo, tiel imponaj en sia klara senvualigo, tiel pruvemaj en senindulga logiko [25]. kruda, malĝentila