^*supoz/i ^PV

(tr)

Provizore akcepti ion kiel veran aŭ eblan, ne posedante pruvojn tute certajn: mi supozas, ke li baldaŭ alvenos; li amis siajn paroĥanojn, kaj li ankaŭ supozis, ke ili estimas lin [1]. lia vizaĝo restis ĉe tio ĉi tiel senmova, ke ... neniu supozis en li la farinton [2]; ili supozus min impertinenta mensogulo ^MortulŜip . diveni, hipotezi, konjekti, kredi

(konjunkcio)

Se veras tio ke: mankas al li ... preteksto starigi publikan malpacon kontraŭ ni, – supoze, ke li havas la kuraĝon necesan [3]; estro de la Islama Movado en Niĝerio (IMN) konsentis paroli al la gazetaro sub la supozo ke lia liberigo estas tuja [4].

Penso aŭ eldiro, ke io povas esti vera, ankoraŭ ne havante pruvon: tio konfirmas miajn supozojn; vi malpravas fari tian supozon koncerne min [5].

Kiel oni povas supozi: supozeble inter ili ne estis eĉ unu, kiu kredus la vortojn de sinjorino Szwejc ^Marta .

(tr)

1.

Agi aŭ aspekti tiel, ke oni emas supozi: tio supozigas, ke la sukceso estos granda; la aspekto de lia vizaĝo supozigis, ke li ne razis sin almenaŭ tri semajnojn [6]; la garnaĵoj de la kameloj supozigas, ke ili venas el la lando Egipta [7].

2.

Logike neprigi: la juro diferencas de la filozofiaj konceptoj precipe pro tio, ke ĝi supozigas realan sankcion [8]; sed se, anstataŭ supozigi la mankantan ligantan vorton „ke“, la frazo havas ligantan vorton alian ..., tiam devas esti uzata tiu kazo, kiun postulas la senco de la ekzistanta liganta vorto [9].

Supozo, kiu estas konscia aŭ nekonscia bazo de rezono: ni neniam konscias pri ĉiuj niaj antaŭsupozoj [10]. aksiomo¹, antaŭjuĝo, elirpunkto, hipotezo, postulato¹

Male ol oni supozis; ne laŭsupoze: kontraŭsupoze ene de la moskeo la atmosfero estis tre libera, kaj oni povas foti [11].

Laŭ prudenta, verŝajna supozo: tre granda parto de la deportitoj apartenis al la kategorio „kulakoj“ – bonfartaj bienposedantoj, kiuj laŭsupoze kontraŭus la devigan kolektivigon de la terkulturo [12].

Laŭ supozo de la parolanto: ni renkontis viron fortikstaturan en militista uniformo, kiu komence alparolis nin latine kaj demandis la ĝardeniston, kien min — la azenon — li kondukas; sed tiu, miasupoze ĉar la lingvon li ne komprenis, respondis nenion [13]. miakrede, miaopinie

(tr)

Erari maltrafe supozante: la kuracistoj missupozis, ke ŝia intesto ŝtopiĝis [14].

Malhavo de supozoj, de hipotezoj, de antaŭjuĝoj: ne la sensupozeco ĝenerale kaj laŭ si estas la postulo de ĉiu vera scienco, sed ĝuste kontraŭe, havi plenon da supozoj [15].