⁶aplomb/o ^PV

Tre granda memfido, nekonsternebleco: kriante kun la aplombo de instruitulo, sed tute senpruve ^EE ; li maltime paŝis renkonte al ambaŭ, kaj kun danda aplombo kaj dolĉe galanta tono li komencis la sekvantan alparolon […] ^RBa ; [li] parolis ŝajne sen artifiko, sed konsentige kaj kun kelka aplombo de viro, kiu estas certa, ke li sukcesos ^Iŝtar . aroganteco.

Havanta aplombon, senhezita, memcerta: malspritaj fanatikuloj, aplombe parolantaj je la nomo de pseŭdo-scienco ^Lanti ; en maniero de aplomba artisto li dum dudek minutoj bone amuzis siajn aŭskultantojn per kelkaj kantetoj ^InfanTorent2 ; li iris kun aplombegaj paŝoj al la mezo de la scenejo, tie depuŝis la dion Zeŭs de sur la trono kaj li mem eksidis ^SatirRak ; ŝi preferas klasikajn kaj historiajn librojn, ŝi estas pensema, historiaj verkoj influis ŝin kaj faris ŝin pli aplomba [1]. aroganta, malmodesta, senĝena

Tiu, kiu estas aplomba, senhezite pretendas, postulas, arogas: ĉu ŝi rericevos la postenon kiel oni promesis, aŭ ĉu iu aplombulino ĵus lasinta la lernejon kaperos ĝin? [2].

Kun manko de memfido: mi sentis min malaplomba kaj infaneca apud ŝi, kiel ĉiu, kiu donas sian tutan koron ^VaK ; sinĝenema, malaplomba, ruĝiĝema, hontema ^BonaLingvo ; kvankam ŝi ŝajnas tre malaplomba, Virĝinia estas varmega virino en la privata vivo [3]. duba, malcerta¹, modesta

(tr)

Perdigi la aplombon, igi hezita, timema, malfiera: tiu senprecedenca kuirmaniero vere senaplombigis min; kaj mi restis kun buŝo malfermita kaj tremanta [4]. embarasi², konfuzi³, konsterni, ŝanceli³