^*konfuz/i ^PV

(tr)

1.  ↝

Kunigi kaj miksi, tiel ke oni ne plu distingu diferencojn; malordigi, kompliki: la Mozo kaj la Rejno konfuzas siajn akvojn; eble la varmego konfuzas viajn pensojn^B ; konfuzi la vidon de iu; liaj vortoj, kvankam konfuzitaj, tamen ne frenezon montras^Z ; li estis konfuzita en la homamaso inter la plebanoj; la subaĉeto blindigas la okulojn de saĝuloj kaj konfuzas la aferojn de justuloj^Z ; konfuzi (malklarigi) la demandon.

2.  ↝

Intermiksi du aŭ plurajn personojn aŭ objektojn, kiuj havas ian similon; maldistingi: tiuj samformaj vortoj havas tre malsamajn signifojn, tial ni ne bezonas timi, ke oni iam ilin reciproke konfuzos^Z ; ili similas tiel, ke oni konfuzas ilin; en la mallumo ĉiujn objektojn oni konfuzas facile kunfandi

3.  ↝

Hontigi aŭ senaplombigi iun, perdigi al iu memcertecon per malkovro de lia kulpo: konfuzi krimulon per siaj demandoj^B .

4.  ↝

Maltrankviligi, konsterneti iun per neatendita trafo; senaplombigi, sendecidigi, perpleksigi: konfuzi la kapojn^Z (opiniojn); tiuj unutagaj projektoj de internacia lingvo konfuzas la publikon^Z ; tio ĉi ne devos nin konfuzi, ĉar ni batalas ne pro la formo, sed pro la ideo^Z ; pensinte pri la malfacila afero kaj skuinte konfuzite la kapon^Z ; mi preĝis al vi en mia konfuziĝo^Z ; ŝiaj viglaj okuloj montris konfuzitecon^Z embarasi, konsterni

Stato de iu aŭ io konfuzita:

1.  ↝

Tio faras konfuzon en la magazeno^Z ; en la konfuzo de tiu biblioleko oni nenion povas retrovi; la Eternulo sendos sur vin malbonon, konfuzon kaj malsukceson en ĉiuj entreprenoj de via mano^Z ĥaoso², salato³.

2.

La babilona konfuzo de la lingvoj estas granda malhelpo^Z; tiu neologismo elvokas konfuzojn kun aliaj vortoj^Z .

3.

Via konfuzo estas konfeso.

4.

Sur ŝia vizaĝo aperis miro, aflikto kaj konfuzo^Z; al lia antaŭa embaraso aliĝis iom da konfuzo kaj eĉ malpacienco^Z .

1.

Tiel senorda, ke oni nenion povas distingi; implika: malfacila kaj konfuza malreguleco de la akcento^Z ; konfuza murmuro, bruo de voĉoj; (figure) konfuzaj ideoj, rememoroj; (figure) konfuza parolo, stilo; (figure) Esperanto perfektiĝados per vojo natura, senkonfuza kaj sendanĝera^Z .

2.

Maltrankvila, senaplomba, perpleksa, hontigita: li restis konfuza antaŭ la pecoj de la rompita vazo.

Rim.: Oni uzas plejofte konfuza en la senco 1, kaj konfuzita en la senco 2.

Io konfuza: oni renkontas en la lingvoj naturaj multegajn malfacilaĵojn kaj konfuzaĵojn^Z .

(ntr)

1.

Miksiĝi, malordiĝi: ĉio konfuziĝis en lia spirito; ĉiurangaj homoj konfuziĝas en la abismo de la morto.

2.

Intermiksiĝi, maldistingiĝi.

3.

Senaplombiĝi, resti senhelpa, ne plu scii kiel agi: prenite ĉe l' freŝa faro li konfuziĝis.

(tr)

1.  ↝

Malorde intermiksi; konfuzi¹: interkonfuzitaj haroj^Z , vojetoj^Z .

2.  ↝

Kredi ke iu afero estas alia afero, aŭ ke iu ĝia eco estas alia ol reale; konfuzi².

(tr)

Malmiksi, ordigi, malimpliki, klarigi: malkonfuzi ĥaoson da libroj, siajn ideojn, malsimplan demandon distingi

1.

Ne povanta esti maldistingita de: la du kvalitoj estas nekonfuzeblaj.

2.  ↝

Ne povanta esti maltrankviligita; ĉiamflegma: nekonfuzebla krimulo. aplombo

Sen konfuzo, hezito aŭ eraro, rekte, klare: Ma admonis ke ŝi fondu apartajn kontojn por la du domoj respektive, kaj senkonfuze [1].