^*pal/a ^UV

1.

(pri vizaĝo) Neruĝa, senkolora, malbrile blanka: li estis pala de malvarmo kaj tremis per la tuta korpo [1]; [li] fariĝis pala kiel kreto [2]; li fariĝis pala kiel kadavro [3]; pala kiel la morto [4]; pala de kolero [5]; palaj senkorpaj fantomoj [6]. ruĝvangavakskolora, velka

2.

Malmulte brila, grizeta: la luno […] similis al pala disko sen radioj [7]; la pala lumeto de steloj ^KPr ; ĉio fandiĝis en pala krepusko [8]; palaj haroj, disigitaj sur la kapo ^IKr ; mi rigardis, kaj jen pala ĉevalo [9]; pala hiacinto [10]; ravaj herbejoj, kies pala verdaĵo ĝojigis la rigardon ^KPr . hela², malbrila

3.

(figure) Senviveca, senĉarma, seninteresa, senforta, senpova: vi atendas de mi ion […] palan kaj senenhavan, kiel estas ordinare la oficialaj paroloj [11]; vi estas palaj, mutaj atestantoj ^Hamlet ; li kaj multaj aliaj de tiu sama speco, en kiujn nia pala tempo estas enamita, kaptis nur la tonon de la modo kaj la eksteran brilon ^Hamlet ; mia unua vizito ĉe li […] mi havis palan (malklaran, malprecizan) memoron […] ie en Zubovo ^VojaĝImp . griza, senreliefa

(tr)

1.

Igi malpli kolora: virojn mi serĉas […], kies sola nomo […] la kuraĝulojn timigas kaj la tiranojn paligas [12]; Kaj tiel la melankoli' paligas / Malsane la naturan vang-koloron [13]. blankigi

2.

(figure) Malfortigi, malintensigi: la festoj kaj moroj neŭtrale-homaj paligados kaj elpuŝados la morojn gentajn [14]; ies kvalitojn paligis la fluo de l' jaroj [15].

stompi

(ntr)

1.

Iĝi malpli kolora: li paliĝis de timo kaj poste li ruĝiĝis de honto [17]; ŝi paliĝis, io kvazaŭ pikis ŝian koron [18]; li restis firma, ne paliĝis, rigardis nur antaŭen kaj forte tenis la pafilon [19]; sur la verda rozofrukto pendis ankoraŭ nur kelke da paliĝintaj folioj [20].

2.

Malfortiĝi, malintensiĝi: lia influo, famo paliĝas; la unua impreso iom post iom paliĝas; sen meditado, scio paliĝas [21].