^*argument/o ^MT

(ntr)

Prezenti argumentojn en diskuto: batanto povas argumenti, batato devas silenti ^PrV ; pro honoro, mi ne scias argumentadi ^Hamlet ; edukistoj argumentas, ke la antikva [metodo] ne plu taŭgas por instrui matematikon en komputila epoko [1]; oni argumentis ke [oni] per la unuecaj prezoj la furoraj libroj subvencias la deficitajn, sed altkvalitajn librojn, kies eldonkvanto estas malgranda [2]. pruvikonkludi, konvinki, kredigi, rezoni

1.

Rezona pruvo en diskuto: mi scias viajn pensojn, kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi [3]; kiel argumentoj por sia malĝentila teorio la trezoristo citis la ekzemplon de la ĉefpastro Sem, kiu vivis kiel pentofaranto [4]; se niaj argumentoj estas ĝustaj, akceptu ilin ^EE ; ĉiujn siajn argumentojn ili penadis konformigadi al tiu antaŭe farita decido, ne rimarkante la tutan senfundamentecon de tiuj ĉi argumentoj ^EE ; vi kutimis rilati kun estimo nur al tiaj argumentoj, kiuj estas plenigitaj per multo da citatoj, traplektitaj per multo da laŭtaj aŭtoritataj nomoj kaj brilas per amasego da alteflugaj kvazaŭ-sciencaj frazoj ^EE . premiso, konkludo

2.

a)

^PIV1 (de funkcio, operacio aŭ rilato): en la esprimo `f(x,y+z)` la funkcio `f` havas du argumentojn, nome `x` kaj `y+z`; `f` estas duargumenta funkcio; unuargumenta funkcio estas duargumenta rilato; la argumentoj de adicio (resp. multipliko) oni nomas ankaŭ termoj (resp. faktoroj). parametro.

Rim.: La nocio estas sufiĉe elasta. Kiel argumenton de bildigo oni povas konsideri ĉiun elementon de ĝia fonto-aro, foje nomata argumentaro, sed se tiaj elementoj estas opoj, ankaŭ iliaj termoj estas konsidereblaj kiel argumentoj. La kunteksto devas klarigi, pri kio oni parolas.

b)

[5] (de komplekso `z`) Tia reelo `theta`, ke `z = |z|*(cos theta+i*sin theta)`, kie `|z|` prezentas la modulon de `z`: la argumenton oni kutime prenas en la intervalo `(-pi,+pi]` kaj foje signas per `Arg(z)`; la argumento de nenula reelo egalas al 0 (se pozitiva) aŭ `pi` (se negativa).

c)

polinomo.

Rim.: Ĉi-kuntekste Bricard [6] uzas „varianto“, kiel ĉe funkcio, kaj Werner ^MatVort konas „nedeterminita grando“, kiu verŝajne respondas al la sama intenco, sed ĝenas pro la konkreta senco de „grando“, dum temas pri nocio tre formala.