^*konsum/i ^PV

(tr)

Iom post iom detrui, forprenante partetojn:

a)

Detrui iom post iom la substancon de io; malrapide kaj grade neniigi, perdigi: la fajro konsumas la lignon; la vermoj konsumas la meblon; konsumi sian heredaĵon; konsumi la tempon de iu per malsaĝa babilado^B ; multe da tempo kaj energio estas vane konsumitaj per tiu lernado^Z ; malsato konsumos lian forton^Z ; mi konsumos (for konsumos) mian koleron sur ili^Z ; tiu eldono estas konsumita; la eldonado de la gazeto konsumas senreste niajn monrimedojn. elĉerpi, elspezi

b)

Iom post iom detrui ion, prenante el substanco por sinnutrado aŭ por persona uzado: konsumi kandelon, viandon, panon; konsumi sian antaŭan grason (vivi el ŝparitaĵoj) ^PrV ; konsumi sian grenon antaŭ ĝia maturiĝo ^PrV ; konsumi la provizojn^B ; oni jam konsumis multan inkon por klarigi tiun punkton. elsuĉi, formanĝi, foruzi

c)

Pereigi iun iom post iom per malrapida kaj konstanta senfortigado: li estis konsumita (lacega) pro lia kuro^B ; konsumi sian koron per vanaj afliktaĵoj^Z ; la envio konsumas lin; konsumata de la laboro, la malsano^B , la varmego^Z ; konsumita vizaĝo; lia konsumiteco maltrankviligas la edzinon. lacigi

Tiu, kiu konsumas vivrimedojn: la doganimpostoj ŝirmas la produktanton malprofite al la konsumanto.

1.

Iom post iom perdiĝi, neniiĝi: la faruno en la vazo ne konsumiĝis^Z ; vi ĝemos en la fino, kiam konsumiĝos via karno kaj korpo^Z .

2.  ↝

Iom post iom perdi siajn fortojn: konsumiĝi per malsano, de malĝojo, en vana serĉado, en duboj kadukiĝi, velki

Stato de socio, en kiu objektoj abundas kaj estas grandkvante kaj rapide konsumataj: kiam Nando eksentis, ke ekster ĉi konsumisma socio eble estas io alia, li forlasis ĉion kaj pedale ekvojaĝis [1].

(tr)

Ĝis plena neniigo konsumi: forkonsumi la fortojn^Z ; la homoj estas forkonsumataj de envio kaj zorgoj^Z ; forkonsumi sian malamon super iu (sin venĝi, ĝis la malamo tute finiĝos).