koket/a

^*koketa ↝

1. ↝

(iu) Penanta plaĉi, precipe al personoj de alia sekso, per elegantaj vestoj kaj logaj manieroj; ornamama kaj flirtema: koketa maljunulino; ŝi ŝajnigas sin kokete naiva^Z; kokete rideti^B; koketeco. VD:

galanta.

(io) Rimarkinda pro loga eleganteco: koketa antaŭtuko, vesto, meblaro, hejmo; la urbo havas koketan aspekton.

Rim.: galanteco aperas precipe en agoj kaj konduto, koketeco en vestoj kaj gestoj. Galanteco estas aktiva; koketeco pasiva: tial galanta karakterizas pli ofte la virojn, koketa la virinojn.

koketi ↝

Peni plaĉi, precipe al eventuala seksaj kunuloj, per sia eksteraĵo kaj konduto: vane ŝi koketis la malvarman junulon^B; koketi al, kun iu; ŝi estas teda pro siaj ĉiamaj koketadoj. VD:

sireno.

tradukoj

anglaj

~a: coquettish; ~i: coquette, coquet, flirt, vamp.

belorusaj

~a: какетлівы; ~i: какетнічаць.

ĉeĥaj

~a: koketní, laškový, vábivý; ~i: koketovat (s).

francaj

~a: coquet, cosy, élégant, mignon; ~i: coqueter, faire la cour, draguer, flirter. ~eco: coquetterie; ~ado: coquetterie.

katalunaj

~i: coquetejar.

nederlandaj

~a: koket; ~i: koketteren.

rusaj

~a: кокетливый; ~i: кокетничать.

slovakaj

~a: koketný; ~i: koketovať.

fontoj

~a: Mankas verkindiko en fonto.
~i: Mankas dua fontindiko.
~i: Mankas verkindiko en fonto.

*koket/a

*koketa ↝