(iu)
Penanta plaĉi, precipe al personoj de alia sekso, per elegantaj
vestoj kaj logaj manieroj; ornamama kaj flirtema:
koketa maljunulino;
ŝi ŝajnigas sin kokete naivaZ;
kokete ridetiB;
koketeco.
galanta.
2.
(io)
Rimarkinda pro loga eleganteco:
koketa antaŭtuko, vesto, meblaro, hejmo;
la urbo havas koketan aspekton.
Rim.:galanteco aperas precipe en agoj kaj konduto,
koketeco en vestoj kaj gestoj. Galanteco
estas aktiva; koketeco pasiva: tial galanta
karakterizas pli ofte la virojn, koketa la virinojn.
Peni plaĉi, precipe al eventuala seksaj kunuloj, per sia
eksteraĵo kaj konduto:
vane ŝi koketis la malvarman junulonB;
koketi al, kun iu;
ŝi estas teda pro siaj ĉiamaj koketadoj.
sireno.