³ard/i ^JED

(ntr)

1.

Videble, senflame elradii lumon pro varmego: ardanta forno [1]; li prenos plenan incensujon da ardantaj karboj de la altaro [2]; ĉu iu povas marŝi sur ardantaj karboj, ne bruligante siajn piedojn [3]? kiam la varmega cindro kuŝis alte kaj ardante, oni bakadis en ĝi la panon [4]; por havi bonan odoron, oni metas [la rozojn] sur ardantan feran tabulon [5]; ardanta fandoforno en la fabriko [6]; la suno prezentiĝis kiel ardanta globo [7]. bruleti, subbruli, inkandeski, flami

2.

Brili per intensa koloro kvazaŭ ĝi ardas: la nuboj ruĝe ardis [8]; la rozo ardis pli bele ol antaŭe [9]; la ardantaj vangoj de mia dolĉa infano [10]; la suproj de la montoj ardis en la ruĝa vespera suno [11].

3.

(figure) Esti varmega: la sablo elspiris ardantan varmegon de malsupre [12]; jen mi ardas de varmego, jen mi tremas de frosto [13]; la suno ĵetadis sur la arbon siajn plej ardantajn radiojn [14].

4.

(figure) Esti tre pasia, tre fervora, ekstreme viveca: la mallumaj okuloj esprimadis ardantajn pensojn [15]; pro […] arda intereso al romano [16]; la paseo […] tute sinkis en la ardan kisadon [17]; [18]. boli, febri, fervori

1.

Tia, ke ĝi ardas: li ordonis ardigi la fornon sepoble pli forte, ol oni faradis ordinare [19]; la metalo brilis arde en la ruĝaj radioj [20]. inkandeska

2.

(figure) Pasia, fervora; tre viveca: arda intereso, atento, deziro; arda amindumanto [21]; lia sopiro fariĝis arda kaj trema kiel retenita ploro [22]; ŝi timis la ardan rigardon el liaj lumaj okuloj [23]; ŝia koro respondis per arda deziro [24]; Reĝino ŝajnas tro arda, tro pasia, okazas momentoj, en kiuj ŝi min timigas [25]; nur animo vere liberigita de ĉiuj mondaj malpuraĵoj, arda kun puraj, sanktaj emocioj povas elkompreni, profunde ĝui la belon, la amon, la veron, unuvorte: Dion [26]. flama, varmega

Io ardanta: karbo servas por ardaĵo, ligno por fajro [27].

1.

Arda elradiado: kiu el ni eltenos ĉe la eterna ardego [28]? Moskvo estis redonanta la ardon akumulitan en la asfalto dum la tago [29]. inkandesko;entuziasmo, ekzalteco, fajro, fervoro, flamo, pasio, vervo, varmo, vigleco.

2.

(figure) Pasio, granda fervoro: tro granda ardo de amo [30]; li elverŝis sur lin la ardon de sia kolero [31]; mi vidas tiujn brulantajn okulojn, tiun ardon kaj kvazaŭ animan soifon [32];

(arkaismo)

Ardanta fajrejo: (figure) la hinda duonkontinento estis konstanta ardejo de ĥolero dum kelkaj jarmiloj [33]. centro, fokuso, kerno.

Malforte ardi: iliaj fulgotuŝitaj vizaĝoj ardetis pro la varmo kaj fajrobrilo [34]; (figure) videble en lia ferkirasita brusto ardetis ia fajrero de kompato [35].

Gasmufo: la gaso alvenis kaj oni tuj ekhavis plenan lumon, la ardilo (la ardomufo de la gaslampo) estis pritraktenda tre singarde [36].

Blanka pro ardo: gas-senŝargaj lampoj anstataŭigas blankardajn lumojn [37]; oni kaptis kaj torturis lin, per […] blankarda (inkandeska) krono, ĝis morto [38].

(arkaismo) ^PV

Braĝo: junulinoj dancas nudpiede sur karbardaĵo [39].

Ruĝe ardanta: la forno estis tiel forte hejtita, ke ĝi estis arderuĝa [40].

Tempo dum kiu besto serĉas aliseksan beston por pariĝo, precipe ĉe mamuloj: via katino seksardas kaj via edzino same [41]; ŝia vulvo pligrandiĝos, ŝiaj hormonoj ekaktivos, ŝi komencos senti seksardon [42]; Bjartur staris ekster la grupo kaj vokis al si la hundinon por ke ĝi ne trafu en seksardon [43]. reprodukta sezono