tradukoj: cs de fr hu nl pt ru sk

^* -ing/ ^PV

I.

-ing  ↝

(sufikso)

Objekto, en kiun unu alia objekto aŭ membro estas parte enigita kaj fiksita, ordinare per sia ekstremaĵo. aksingo, boltingo, cigaringo, dentingo, diskingo, fingringo, flamingo, glaningo, glavingo, kandelingo, kontaktingo, kuglingo, lampingo, lumingo, ovingo, pendingo, piedingo, plumingo, ŝraŭbingo... uj

II.

Samsignifa memstara vortero:

ingo  ↝

Objekto, kiu servas por surkovri, ŝirmi alian objekton parte enigitan en ĝi: [la ringoj] estu ingoj por stangoj, per kiuj oni portu [la altaron] [1]; la Eternulo ordonis al la anĝelo, ke li remetu sian glavon en ĝian ingon [2].

eningigi

Meti ion en ingon: li ... eningigis la tranĉilon [3].

elingigi

Eligi ion el ingo: elingigi glavon post iu [4].

  PIV2 havas ~i kaj mal~i (resp. en~igi, el~igi). Indas
  trovi spuron de tia uzo.
  [MB]